...Ο αγώνας που δεν έγινε ποτέ... 



Βαρκελώνη, έβδομος γύρος. Χαοτικές συνθήκες περιπλέκουν την κατάσταση και καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο το έργο μηχανικών και αναβατών.  Ίσως αποδειχθεί ο πλέον συζητημένος αγώνας της χρονιάς, εάν δεν μας επιφυλάσσει το εγγύς μέλλον μεγαλύτερες εκπλήξεις. Έντεκα εγκαταλείψεις (σχεδόν το μισό grid) δεν αποτελεί συνηθισμένο φαινόμενο. Ο Jorge Lorenzo ζητά συγνώμη από έναν – έναν αναβάτη ξεχωριστά (που εξ’ αιτίας του έπεσε) και απολογείται στα μικρόφωνα απανταχού της γης, αφού οι περισσότεροι βιάστηκαν να του ρίξουν το ανάθεμα. Όλοι κρύφτηκαν πίσω από ένα άλλοθι που γέννησε η Κ10 της πίστας, ενώ ο διάβολος κρυβόταν στις (σημαντικότατες όπως απεδείχθη) λεπτομέρειες…


Η παραφιλολογία που ακολούθησε του αγώνα στα διαπιστευμένα μέσα ενημέρωσης ξεπερνούν τα εσκαμμένα. Οι ερμηνείες δίνουν και παίρνουν. Και αναλόγως αυτών καταχωρίζονται ευθύνες, διότι αυτή ήταν πάντα η ειδική δημοσιογραφία από καταβολής … αγώνων. Η δημιουργία θυτών και θυμάτων, παρατηρώντας το δέντρο (δηλαδή το γεγονός) και απαξιώνοντας το δάσος (δηλαδή τις υπαίτιες συνθήκες του γεγονότος).

Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά.

Τετάρτη και Πέμπτη καταρρακτώδης βροχή καθάρισε μεν τον ασφαλτοτάπητα, όμως το συχνό πλέον φαινόμενο της αφρικανικής άμμου στη λεκάνη της Μεσογείου έκανε και πάλι το θαύμα της.
Αν στα παραπάνω προστεθεί η διαρκής άνοδος της θερμοκρασίας κατά την διάρκεια του τριημέρου, τότε καθίσταται σαφές το εφιαλτικό σενάριο για τα τεχνικά επιτελεία των ομάδων, της Michelin, της Brembo και της Ohlins.

Επιπλέον, ο Piero Taramasso (επικεφαλής του αγωνιστικού της Michelin) δήλωσε το Σάββατο το απόγευμα ότι η κατάσταση αναμένεται ακόμη χειρότερη λόγω του ελαστικού Dunlop που θα έχει αφήσει ο αγώνας της Moto2 στην πίστα.

Στις κατατακτήριες…

Ο Quartararo επιμένει!

Ο νεαρός γάλλος αναβάτης θυελλώδης παρ’ όλη την προ δύο εβδομάδων εγχείριση, ο Marquez στους συνήθεις ρυθμούς του, ο Valentino δίνει εντολή για reset στην M1, η Petronas ταξιδεύει από χαρά σε χαρά και ο Dall’Igna έχει νέες φουρτούνες για τον αγώνα της Κυριακής.

α/ Miller, Nakagami, Morbidelli, Aleix, Mir, Bagnaia, β/ οι συνήθεις ύποπτοι των Q1 (Iannone, Abraham, Zarco, Rabat, Oliveira, Syahrin) και γ/ οι δύο testers Bradley Smith και Sylvain Guintoli (για Aprilia και Suzuki αντιστοίχως) συμμετείχαν στην διαδικασία Q1 για δυό θέσεις στις κατατακτήριες της κορυφής.
Πέντε «καθαροί» γύροι συμπληρώθηκαν και σε κάθε έναν απ’ αυτούς άλλαξε η σύνθεση της πρώτης δυάδας.

Τελικώς ο Morbidelli απέδειξε ότι η γερή «στούκα» κατά την διάρκεια του FP3 δεν τον άγγιξε (παρ’ όλο που έφυγε με φορείο). Ο Mir ήταν ο δεύτερος εκλεκτός, προς μεγάλη χαρά του Davide Brivio, ο οποίος είδε επιτέλους και τα δύο Suzuki στην τελική 12άδα.

Rins, Quartararo, Crutchlow, Rossi, Vinales, Dovi, Pol, Petrucci, Marquez και Lorenzo παρέα με τους Morbidelli και Mir (προκύψαντες από το Q1) ήταν η τελική δωδεκάδα για την διεκδίκηση της pole position.

Η διαδικασία απέδειξε ότι ο ανερχόμενος αστέρας είναι αναμφίβολα ο γάλλος Quartararo, ο οποίος, παρ’ όλη την πρόσφατη εγχείριση του λόγω arm pump («νόσος» που ταλαιπωρεί τους περισσότερους αναβάτες του MotoGP) πραγματοποίησε για άλλη μια φορά εμφάνιση υψηλότατου επιπέδου και κατέκτησε την pole position.
Επίσης εντυπωσιακός ο έτερος της Petronas, ο Morbidelli, ο οποίος διατήρησε την ταχύτητα του Q1 και κατετάγη τέταρτος.

Κατά τα άλλα ο Marquez, στην τελική του προσπάθεια, ακολουθώντας τον Rossi για λίγο slip stream το «έχασε» στην Κ5, όμως έκανε τα συνήθη μαγικά του και το έσωσε, παραμένοντας στον χρόνο του προηγούμενου γύρου που τον οδήγησε στην δεύτερη θέση εκκίνησης.

Ο Rins έχασε την ευκαιρία να είναι στην πρώτη γραμμή εκκίνησης όταν στην τελική του προσπάθεια στάθηκε άτυχος και το «έχασε» στην τελευταία στροφή έχοντας ήδη «κοκκινίσει» όλους τους σέκτορες.

Ο Vinales για άλλη μια φορά στην πρώτη σειρά, ο Rossi στην δεύτερη (πέμπτος), ενώ τα Ducati δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες του Dall’Igna…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά η Yamaha έβαλε τέσσερεις μοτοσυκλέτες στην πρώτη πεντάδα.

Στο τέλος των κατατακτηρίων του Σαββάτου όλοι οι αναβάτες σημείωναν το απρόβλεπτο που προέκυπτε από τον ασφαλτοτάπητα. Πέρσι, φρεσκοστρωμένη ήταν άψογη και προβλέψιμη, φέτος γλιστερή και απρόβλεπτη.

Ο αγώνας λοιπόν στηριζόταν στην απόλυτη επιλογή της γόμας και στον αργό του ρυθμό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χρόνοι Παρασκευής και Σαββάτου ήταν 1 δευτερόλεπτο αργότεροι των αντίστοιχων περσινών, γεγονός που επεσήμανε και ο Dovizioso σε σχετικές του δηλώσεις.

Η θερμοκρασία περιβάλλοντος και πίστας που ανέβαινε κάθε φορά που κοιτούσε το ρολόι της, η επίστρωση των Dunlop της Moto2 και η λεπτή άμμος της Σαχάρας συνέθεταν ένα εφιαλτικό σκηνικό ως προς τις επιλογές των τεχνικών επιτελείων, αλλά και των αναβατών, οι οποίοι καλούνταν με τη σειρά τους να προσαρμόσουν την οδήγησή τους σε έναν πρωτόγνωρο συνδυασμό ειδικών συνθηκών.

Η επιλογή ελαστικών απεδείχθη διαδικασία ρώσικης ρουλέτας.
Ήταν μια από τις ελάχιστες φορές που χρησιμοποιήθηκαν όλες οι διαθέσιμες γόμες στον ίδιον αγώνα.

Στον αγώνα

Η εκκίνηση δόθηκε χωρίς προβλήματα…
…και όλα σχεδόν τελείωσαν έως τα μέσα του δεύτερου γύρου!

Στην Κ7 του πρώτου γύρου πέφτει ο Karel Abraham.

Στην συνέχεια, η Κ10, αυτό το «parking για supermarket» όπως ευφυώς την χαρακτήρισε ο Valentino, χρεώθηκε στους δύο πρώτους γύρους τις επτά από τις συνολικά έντεκα εγκαταλείψεις. Στον πρώτο γύρο το χάνει ο Bradley Smith και χτυπά τον ομόσταυλό του Aleix Espargaro (ο οποίος παραμένει όρθιος και συνεχίζει, αλλά με τραυματισμένο πόδι από την μοτοσυκλέτα του 38, αποχωρώντας στον επόμενο γύρο). Θύμα του Smith και ο Syahrin με την ΚΤΜ.

Η επιλογή ελαστικών ανά αναβάτη στην Βαρκελώνη
Στον δεύτερο γύρο προκύπτει το … χάος. Ο Marquez, ορθά τοποθετημένος, λίγο πριν την είσοδο παίρνει την εσωτερική του Dovi, ο οποίος με την σειρά του ανοίγεται σηκώνοντας (αναγκαστικά) την GP19 μπαίνοντας στην ορθά επιλεγμένη γραμμή του Lorenzo. Ο τελευταίος, στην προσπάθειά του να περάσει τον εκτός γραμμής Vinales, αργεί στα φρένα, ο «τζαρτζαρισμένος» Dovi μπαίνει μπροστά του, το slip stream επιταχύνει την RCV, ο 99 στραγγαλίζει το μπροστινό για να αποφύγει την σύγκρουση και έχει ένα μεγαλοπρεπές low side. Πέφτοντας συμπαρασύρει τους Dovizioso, Vinales και Rossi…
…Και τα λόγια είναι περιττά…

Ακολούθησε ένας κυκεώνας δηλώσεων και αντιδηλώσεων, απόψεων και αντεγκλήσεων, όσο ο Lorenzo (συνοδευόμενος από τον Puig) μοίραζε «συγνώμες» στα boxes των εμπλεκομένων.
Dovi και Vinales ζήτησαν επίμονα την τιμωρία του, η διεύθυνση του αγώνα είχε άλλη άποψη, ο υπαίτιος του παρόμοιου περιστατικού του πρώτου γύρου Bradley Smith τιμωρήθηκε για τον επόμενο αγώνα, ενώ οι ψυχραιμότεροι Marquez και Rossi περιέγραψαν την ορθή διάσταση του προβλήματος.
Η πλειοψηφία των ΜΜΕ αγνόησε παντελώς το γεγονός ότι μια στροφή στους δύο πρώτους γύρους «καθάρισε» επτά αναβάτες (συν τον όγδοο Abraham στην Κ7).

Σε ένα εκπληκτικό του άρθρο στο Cycle World, ο εξαιρετικός δημοσιογράφος – αναλυτής Kevin Cameron εξηγεί τις συνθήκες για την ιδιόμορφη εξέλιξη του συγκεκριμένου αγώνα:


Ο Alex Rins παραπονέθηκε ότι το grip στην δεξιά
πλευρά των ελαστικών του ήταν ανύπαρκτο.
Γλιστρώντας πλευρικά στην δεξιά Κ1 με την
πίσω ανάρτηση φορτισμένη αποδεικνύουν
του λόγου το αληθές.
Το περίφημο περσινό «κράτημα» στoν φρεσκοστρωμένο ασφαλτοτάπητα της Valencia, φέτος πήγε περίπατο. Αιτία: ο ανοιξιάτικος σορόκος (ΝΑ άνεμος στη λεκάνη της Μεσογείου) που έφερε από την έρημο Σαχάρα πολύ ψιλή σκόνη στην ισπανική πόλη, η οποία, σε συνδυασμό με το φιλμ ελαστικού της Dunlop (Moto2), δημιούργησε ένα «φονικό» μίγμα που σχεδόν τίναξε τον αγώνα στον αέρα.
Το πέλμα του ελαστικού «γαντζώνεται» μηχανικά στην τραχύτητα του ασφαλτοτάπητα, στην συνέχεια «ξεχειλώνεται» τοπικά και κατόπιν, αν ο αναβάτης το πιέσει, ξεγαντζώνεται και αρχίζει να γλιστρά. Το ξεχείλωμα – επανασυρρίκνωση του υλικού  (όσο διατηρείται το μηχανικό grip), χαρίζει ένα πρόσθετο περιθώριο πρόσφυσης αλλά ΚΑΙ περιθώριο χρόνου αντίδρασης πριν αρχίσει η ολίσθηση.
Με την λεπτή σκόνη, το μηχανικό ξεγάντζωμα έρχεται εύκολα και το υλικό παραμορφώνεται - επανέρχεται πολύ λιγότερο γιατί δεν προλαβαίνει.
Η «χρονική καθυστέρηση» της απώλειας grip λόγω της παραμόρφωσης του υλικού μειώνεται πολύ, και απομένει μόνο το πιο απότομο μηχανικό γάντζωμα - ξεγάντζωμα στην τραχύτητα της ασφάλτου για τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας.
Αν στα προηγούμενα προστεθεί το νέο φαινόμενο (που πρώτος ο Crutchlow εντόπισε) της υπερθέρμανσης του εμπρός ελαστικού όταν ο αναβάτης βρίσκεται στο slip stream άλλου, τότε προκύπτουν οι πραγματικές αιτίες της καταστροφής.

Είναι βέβαιον ότι εάν δεν είχαν συμβεί όσα συνέβησαν, ο αγώνας θα είχε προσφέρει πολλές … συγκινήσεις.
Έτσι όπως εξελίχθηκε όμως, η ορθά επιλεχθείσα μαλακή πίσω γόμα στην μοτοσυκλέτα του Marquez του χάρισε ένα άνετο ταξίδι, ενώ ο Rins δεν εκμεταλλεύτηκε τον λιγότερο επιθετικό χαρακτήρα του κινητήρα της Suzuki (που τον ταλαιπώρησε στο Mugello, αλλά ήταν ιδανικός για τις συνθήκες της Καταλονίας). Η αιτία ήταν τα ελαστικά (τι άλλο;;;) που παρουσίασαν μια περίεργη πρόωρη φθορά (από τα μέσα του αγώνα) στην δεξιά πλευρά του πέλματος (εξ’ ου και τα επανειλημμένα «χασίματα» στην Κ1).

Επόμενος γύρος το ιστορικό Assen, όπου αναμένονται ενδιαφέρουσες εξελίξεις, δεδομένου ότι το τεστ που ακολούθησε την επόμενη ημέρα στην Βαρκελώνη αποκάλυψε πολλά…


ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΓΩΝΑ

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΒΑΤΩΝ